29 Haziran 2012 Cuma

Kalp Kanserleri

Evet, babamı özlüyorum bazen. Belki de az önce izlediğim filmden sonra özledim. Ya da ansızın dinlediğim bir şarkıda düşüveriyor aklıma; yokluğuyla... Tatmadığım sevgisini hayal edebiliyorum sadece. - Anneme çoğu zaman bağırıyorum baba. Ama anneme küsemiyorum, her kavganın sonunda doluyor gözlerim. Onu üzmeye dayanamıyorum baba. Senin bizi üzdüğün gibi üzmek istemiyorum kimseyi baba. Kimseyi yokluğumla cezalandıramadım senin gibi... - Babam kahramanım olsun isterdim anne. Beni kimseyle paylaşamasın istedim. 'Işte benim babam bu' diyebilmek istedim anne... Ikinizi bir görmek istedim belki de. Küçükken olduğu gibi hani.. Bazı şeyleri yine anlamamak isterdim üzülmemek için. Abimle oyunlar oynamak isterdim yine. Onu bugünde yanımda isterdim.. Yerlerine kimseyi koymak istemedim anne. Git demediğim halde gidiyorlar ama gel dediğimde neden gelmiyorlar anne ? Bu adamların kalbindeki hastalık ne anne ? Yoksa bu kalp kanseri mi ? 'Kahramanım' olacak adamların hepsi mi kalp kanseri anne ? Sevemeyen kalp kanserleri.